podpalacz

Polish

Etymology

From podpalać +‎ -acz.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔtˈpa.lat͡ʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alat͡ʂ
  • Syllabification: pod‧pa‧lacz

Noun

podpalacz m pers (female equivalent podpalaczka)

  1. arsonist

Declension

Declension of podpalacz
singular plural
nominative podpalacz podpalacze
genitive podpalacza podpalaczy
dative podpalaczowi podpalaczom
accusative podpalacza podpalaczy
instrumental podpalaczem podpalaczami
locative podpalaczu podpalaczach
vocative podpalaczu podpalacze

Further reading

  • podpalacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podpalacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.