podpić

Polish

Etymology

From pod- +‎ pić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔt.pit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtpit͡ɕ
  • Syllabification: pod‧pić

Verb

podpić pf

  1. (intransitive or reflexive with się, colloquial) to get slightly drunk, to get tipsy

Conjugation

Conjugation of podpić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podpić
future tense 1st podpiję podpijemy
2nd podpijesz podpijecie
3rd podpije podpiją
impersonal podpije się
past tense 1st podpiłem,
-(e)m podpił 		podpiłam,
-(e)m podpiła 		podpiłom,
-(e)m podpiło 		podpiliśmy,
-(e)śmy podpili 		podpiłyśmy,
-(e)śmy podpiły
2nd podpiłeś,
-(e)ś podpił 		podpiłaś,
-(e)ś podpiła 		podpiłoś,
-(e)ś podpiło 		podpiliście,
-(e)ście podpili 		podpiłyście,
-(e)ście podpiły
3rd podpił podpiła podpiło podpili podpiły
impersonal podpito
conditional 1st podpiłbym,
bym podpił 		podpiłabym,
bym podpiła 		podpiłobym,
bym podpiło 		podpilibyśmy,
byśmy podpili 		podpiłybyśmy,
byśmy podpiły
2nd podpiłbyś,
byś podpił 		podpiłabyś,
byś podpiła 		podpiłobyś,
byś podpiło 		podpilibyście,
byście podpili 		podpiłybyście,
byście podpiły
3rd podpiłby,
by podpił 		podpiłaby,
by podpiła 		podpiłoby,
by podpiło 		podpiliby,
by podpili 		podpiłyby,
by podpiły
impersonal podpito by
imperative 1st niech podpiję podpijmy
2nd podpij podpijcie
3rd niech podpije niech podpiją
passive adjectival participle podpity podpita podpite podpici podpite
anterior adverbial participle podpiwszy
verbal noun podpicie

Further reading

  • podpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podpić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.