podrum
Romanian
Etymology
Borrowed from Serbo-Croatian podrum.
Noun
podrum n (plural podrumuri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | podrum | podrumul | podrumuri | podrumurile | |
| genitive-dative | podrum | podrumului | podrumuri | podrumurilor | |
| vocative | podrumule | podrumurilor | |||
References
- podrum in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN
Serbo-Croatian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish پودروم (bodrum, podrum).
Pronunciation
- IPA(key): /pǒdrum/
Noun
pòdrum m inan (Cyrillic spelling по̀друм)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | podrum | podrumi |
| genitive | podruma | podruma |
| dative | podrumu | podrumima |
| accusative | podrum | podrume |
| vocative | podrume | podrumi |
| locative | podrumu | podrumima |
| instrumental | podrumom | podrumima |