podupaść

Polish

Etymology

From pod- +‎ upaść.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔdˈu.paɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -upaɕt͡ɕ
  • Syllabification: pod‧u‧paść

Verb

podupaść pf (imperfective podupadać)

  1. (intransitive) to languish, to lapse, to decline

Conjugation

Conjugation of podupaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podupaść
future tense 1st podupadnę podupadniemy
2nd podupadniesz podupadniecie
3rd podupadnie podupadną
impersonal podupadnie się
past tense 1st podupadłem,
-(e)m podupadł 		podupadłam,
-(e)m podupadła 		podupadłom,
-(e)m podupadło 		podupadliśmy,
-(e)śmy podupadli 		podupadłyśmy,
-(e)śmy podupadły
2nd podupadłeś,
-(e)ś podupadł 		podupadłaś,
-(e)ś podupadła 		podupadłoś,
-(e)ś podupadło 		podupadliście,
-(e)ście podupadli 		podupadłyście,
-(e)ście podupadły
3rd podupadł podupadła podupadło podupadli podupadły
impersonal podupadnięto
conditional 1st podupadłbym,
bym podupadł 		podupadłabym,
bym podupadła 		podupadłobym,
bym podupadło 		podupadlibyśmy,
byśmy podupadli 		podupadłybyśmy,
byśmy podupadły
2nd podupadłbyś,
byś podupadł 		podupadłabyś,
byś podupadła 		podupadłobyś,
byś podupadło 		podupadlibyście,
byście podupadli 		podupadłybyście,
byście podupadły
3rd podupadłby,
by podupadł 		podupadłaby,
by podupadła 		podupadłoby,
by podupadło 		podupadliby,
by podupadli 		podupadłyby,
by podupadły
impersonal podupadnięto by
imperative 1st niech podupadnę podupadnijmy
2nd podupadnij podupadnijcie
3rd niech podupadnie niech podupadną
anterior adverbial participle podupadłszy
verbal noun podupadnięcie

Further reading

  • podupaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podupaść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.