pogderać

Polish

Etymology

From po- +‎ gderać.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈɡdɛ.rat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛrat͡ɕ
  • Syllabification: po‧gde‧rać

Verb

pogderać pf

  1. (intransitive, colloquial) to grumble for some time, to squawk for some time

Conjugation

Conjugation of pogderać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pogderać
future tense 1st pogderam pogderamy
2nd pogderasz pogderacie
3rd pogdera pogderają
impersonal pogdera się
past tense 1st pogderałem,
-(e)m pogderał 		pogderałam,
-(e)m pogderała 		pogderałom,
-(e)m pogderało 		pogderaliśmy,
-(e)śmy pogderali 		pogderałyśmy,
-(e)śmy pogderały
2nd pogderałeś,
-(e)ś pogderał 		pogderałaś,
-(e)ś pogderała 		pogderałoś,
-(e)ś pogderało 		pogderaliście,
-(e)ście pogderali 		pogderałyście,
-(e)ście pogderały
3rd pogderał pogderała pogderało pogderali pogderały
impersonal pogderano
conditional 1st pogderałbym,
bym pogderał 		pogderałabym,
bym pogderała 		pogderałobym,
bym pogderało 		pogderalibyśmy,
byśmy pogderali 		pogderałybyśmy,
byśmy pogderały
2nd pogderałbyś,
byś pogderał 		pogderałabyś,
byś pogderała 		pogderałobyś,
byś pogderało 		pogderalibyście,
byście pogderali 		pogderałybyście,
byście pogderały
3rd pogderałby,
by pogderał 		pogderałaby,
by pogderała 		pogderałoby,
by pogderało 		pogderaliby,
by pogderali 		pogderałyby,
by pogderały
impersonal pogderano by
imperative 1st niech pogderam pogderajmy
2nd pogderaj pogderajcie
3rd niech pogdera niech pogderają
anterior adverbial participle pogderawszy
verbal noun pogderanie

Further reading

  • pogderać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pogderać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.