pojęciowy
Polish
Etymology
From pojęcie + -owy.[1] First attested in 1836.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.jɛɲˈt͡ɕɔ.vɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvɘ
- Syllabification: po‧ję‧cio‧wy
Adjective
pojęciowy (not comparable, derived adverb pojęciowo)
- (relational) conceptual, notional (of or relating to that which exists in a person's thoughts)
Declension
Declension of pojęciowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | pojęciowy | pojęciowa | pojęciowe | pojęciowi | pojęciowe | |
| genitive | pojęciowego | pojęciowej | pojęciowego | pojęciowych | ||
| dative | pojęciowemu | pojęciowej | pojęciowemu | pojęciowym | ||
| accusative | pojęciowego | pojęciowy | pojęciową | pojęciowe | pojęciowych | pojęciowe |
| instrumental | pojęciowym | pojęciową | pojęciowym | pojęciowymi | ||
| locative | pojęciowym | pojęciowej | pojęciowym | pojęciowych | ||
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “pojęciowy”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Kwartalnik Naukowy Wydawany w Połączeniu Prac Miłośników Umiejętności (in Polish), volume 3, 1836, page 30
Further reading
- pojęciowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pojęciowy in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “pojęciowy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pojęciowy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 484
- pojęciowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego