pokojowiec

Polish

Etymology

From pokój +‎ -owiec.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ.kɔˈjɔ.vjɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvjɛt͡s
  • Syllabification: po‧ko‧jo‧wiec

Noun

pokojowiec m pers

  1. (historical) a servant at a royal court or wealthy noble's mansion

Declension

Declension of pokojowiec
singular plural
nominative pokojowiec pokojowcy/pokojowce (deprecative)
genitive pokojowca pokojowców
dative pokojowcowi pokojowcom
accusative pokojowca pokojowców
instrumental pokojowcem pokojowcami
locative pokojowcu pokojowcach
vocative pokojowcze pokojowcy
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Further reading

  • pokojowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pokojowiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.