polecieć

Polish

Etymology

From po- +‎ lecieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: po‧le‧cieć

Verb

polecieć pf (imperfective lecieć, indeterminate latać)

  1. (intransitive) to fly

Conjugation

Conjugation of polecieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive polecieć
future tense 1st polecę polecimy
2nd polecisz polecicie
3rd poleci polecą
impersonal poleci się
past tense 1st poleciałem,
-(e)m poleciał 		poleciałam,
-(e)m poleciała 		poleciałom,
-(e)m poleciało 		polecieliśmy,
-(e)śmy polecieli 		poleciałyśmy,
-(e)śmy poleciały
2nd poleciałeś,
-(e)ś poleciał 		poleciałaś,
-(e)ś poleciała 		poleciałoś,
-(e)ś poleciało 		polecieliście,
-(e)ście polecieli 		poleciałyście,
-(e)ście poleciały
3rd poleciał poleciała poleciało polecieli poleciały
impersonal poleciano
conditional 1st poleciałbym,
bym poleciał 		poleciałabym,
bym poleciała 		poleciałobym,
bym poleciało 		polecielibyśmy,
byśmy polecieli 		poleciałybyśmy,
byśmy poleciały
2nd poleciałbyś,
byś poleciał 		poleciałabyś,
byś poleciała 		poleciałobyś,
byś poleciało 		polecielibyście,
byście polecieli 		poleciałybyście,
byście poleciały
3rd poleciałby,
by poleciał 		poleciałaby,
by poleciała 		poleciałoby,
by poleciało 		polecieliby,
by polecieli 		poleciałyby,
by poleciały
impersonal poleciano by
imperative 1st niech polecę polećmy
2nd poleć polećcie
3rd niech poleci niech polecą
anterior adverbial participle poleciawszy
verbal noun polecenie

Further reading

  • polecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polecieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.