polisbricka
Swedish
Etymology
polis (“police”) + bricka (“badge”)
Noun
polisbricka c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | polisbricka | polisbrickas |
| definite | polisbrickan | polisbrickans | |
| plural | indefinite | polisbrickor | polisbrickors |
| definite | polisbrickorna | polisbrickornas |