polygone

See also: Polygone

French

Etymology

Learned borrowing from Latin polygōnum, from Ancient Greek πολύγωνον (polúgōnon).

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ.li.ɡɔn/, /pɔ.li.ɡon/[1]
  • Audio (Paris):(file)
  • Audio:(file)

Noun

polygone m (plural polygones)

  1. polygon

Hyponyms

  • chiliogone (chiliagon)
  • décagone (decagon)
  • digone (digon)
  • dodécagone (dodecagon)
  • ennéadécagone (enneadecagon)
  • ennéagone (enneagon)
  • hectogone (hectogon)
  • hendécagone (hendecagon)
  • heptadécagone (heptadecagon)
  • heptagone (heptagon)
  • hexadécagone (hexadecagon)
  • hexagone (hexagon)
  • icosagone (icosagon)
  • myriagone (myriagon)
  • octadécagone (octadecagon)
  • octogone (octagon)
  • pentadécagone (pentadecagon)
  • pentagone (pentagon)
  • quadrilatère (quadrilateral)
  • tétracontagone (tetracontagon)
  • tétradécagone (tetradecagon)
  • triacontagone (triacontagon)
  • triangle (triangle)
  • tridécagone (tridecagon)

References

  1. ^ Le Petit Robert, 1996.

Further reading

Latin

Noun

polygone

  1. vocative singular of polygonos