pompaticus
Latin
Etymology
From pompa (“parade”) + -āticus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɔmˈpaː.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pomˈpaː.t̪i.kus]
Adjective
pompāticus (feminine pompātica, neuter pompāticum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pompāticus | pompātica | pompāticum | pompāticī | pompāticae | pompātica | |
| genitive | pompāticī | pompāticae | pompāticī | pompāticōrum | pompāticārum | pompāticōrum | |
| dative | pompāticō | pompāticae | pompāticō | pompāticīs | |||
| accusative | pompāticum | pompāticam | pompāticum | pompāticōs | pompāticās | pompātica | |
| ablative | pompāticō | pompāticā | pompāticō | pompāticīs | |||
| vocative | pompātice | pompātica | pompāticum | pompāticī | pompāticae | pompātica | |
References
- “pompaticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pompaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.