ponaglić

Polish

Etymology

From po- +‎ naglić.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈna.ɡlit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɡlit͡ɕ
  • Syllabification: po‧na‧glić

Verb

ponaglić pf (imperfective ponaglać)

  1. (transitive) to urge, to press, to rush
    Synonyms: przynaglić, popędzić, pogonić

Conjugation

Conjugation of ponaglić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ponaglić
future tense 1st ponaglę ponaglimy
2nd ponaglisz ponaglicie
3rd ponagli ponaglą
impersonal ponagli się
past tense 1st ponagliłem,
-(e)m ponaglił 		ponagliłam,
-(e)m ponagliła 		ponagliłom,
-(e)m ponagliło 		ponagliliśmy,
-(e)śmy ponaglili 		ponagliłyśmy,
-(e)śmy ponagliły
2nd ponagliłeś,
-(e)ś ponaglił 		ponagliłaś,
-(e)ś ponagliła 		ponagliłoś,
-(e)ś ponagliło 		ponagliliście,
-(e)ście ponaglili 		ponagliłyście,
-(e)ście ponagliły
3rd ponaglił ponagliła ponagliło ponaglili ponagliły
impersonal ponaglono
conditional 1st ponagliłbym,
bym ponaglił 		ponagliłabym,
bym ponagliła 		ponagliłobym,
bym ponagliło 		ponaglilibyśmy,
byśmy ponaglili 		ponagliłybyśmy,
byśmy ponagliły
2nd ponagliłbyś,
byś ponaglił 		ponagliłabyś,
byś ponagliła 		ponagliłobyś,
byś ponagliło 		ponaglilibyście,
byście ponaglili 		ponagliłybyście,
byście ponagliły
3rd ponagliłby,
by ponaglił 		ponagliłaby,
by ponagliła 		ponagliłoby,
by ponagliło 		ponagliliby,
by ponaglili 		ponagliłyby,
by ponagliły
impersonal ponaglono by
imperative 1st niech ponaglę ponaglijmy
2nd ponaglij ponaglijcie
3rd niech ponagli niech ponaglą
passive adjectival participle ponaglony ponaglona ponaglone ponagleni ponaglone
anterior adverbial participle ponagliwszy
verbal noun ponaglenie

Further reading

  • ponaglić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ponaglić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.