poneren
Dutch
Etymology
Borrowed from Latin pōnō with the suffix -eren.
Pronunciation
- IPA(key): /poːˈneːrə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: po‧ne‧ren
Verb
poneren
Conjugation
| Conjugation of poneren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | poneren | |||
| past singular | poneerde | |||
| past participle | geponeerd | |||
| infinitive | poneren | |||
| gerund | poneren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | poneer | poneerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | poneert, poneer2 | poneerde | ||
| 2nd person sing. (u) | poneert | poneerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | poneert | poneerde | ||
| 3rd person singular | poneert | poneerde | ||
| plural | poneren | poneerden | ||
| subjunctive sing.1 | ponere | poneerde | ||
| subjunctive plur.1 | poneren | poneerden | ||
| imperative sing. | poneer | |||
| imperative plur.1 | poneert | |||
| participles | ponerend | geponeerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||