popapraniec
Polish
Etymology
From popaprać + -aniec.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.paˈpra.ɲɛt͡s/
Audio: (file) - Rhymes: -aɲɛt͡s
- Syllabification: po‧pa‧pra‧niec
Noun
popapraniec m pers
- (colloquial, derogatory) loser, failure (incompetent person who never succeeds)
- Synonyms: see Thesaurus:niezdara
Declension
Declension of popapraniec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | popapraniec | popaprańcy/popaprańce (deprecative) |
| genitive | popaprańca | popaprańców |
| dative | popaprańcowi | popaprańcom |
| accusative | popaprańca | popaprańców |
| instrumental | popaprańcem | popaprańcami |
| locative | popaprańcu | popaprańcach |
| vocative | popaprańcze | popaprańcy |
Further reading
- popapraniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- popapraniec in Polish dictionaries at PWN
- popapraniec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego