poplamić

Polish

Etymology

From po- +‎ plamić.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈpla.mit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -amit͡ɕ
  • Syllabification: po‧pla‧mić

Verb

poplamić pf (imperfective plamić)

  1. (transitive) to stain, to soil
    Synonym: zaplamić

Conjugation

Conjugation of poplamić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poplamić
future tense 1st poplamię poplamimy
2nd poplamisz poplamicie
3rd poplami poplamią
impersonal poplami się
past tense 1st poplamiłem,
-(e)m poplamił 		poplamiłam,
-(e)m poplamiła 		poplamiłom,
-(e)m poplamiło 		poplamiliśmy,
-(e)śmy poplamili 		poplamiłyśmy,
-(e)śmy poplamiły
2nd poplamiłeś,
-(e)ś poplamił 		poplamiłaś,
-(e)ś poplamiła 		poplamiłoś,
-(e)ś poplamiło 		poplamiliście,
-(e)ście poplamili 		poplamiłyście,
-(e)ście poplamiły
3rd poplamił poplamiła poplamiło poplamili poplamiły
impersonal poplamiono
conditional 1st poplamiłbym,
bym poplamił 		poplamiłabym,
bym poplamiła 		poplamiłobym,
bym poplamiło 		poplamilibyśmy,
byśmy poplamili 		poplamiłybyśmy,
byśmy poplamiły
2nd poplamiłbyś,
byś poplamił 		poplamiłabyś,
byś poplamiła 		poplamiłobyś,
byś poplamiło 		poplamilibyście,
byście poplamili 		poplamiłybyście,
byście poplamiły
3rd poplamiłby,
by poplamił 		poplamiłaby,
by poplamiła 		poplamiłoby,
by poplamiło 		poplamiliby,
by poplamili 		poplamiłyby,
by poplamiły
impersonal poplamiono by
imperative 1st niech poplamię poplammy
2nd poplam poplamcie
3rd niech poplami niech poplamią
passive adjectival participle poplamiony poplamiona poplamione poplamieni poplamione
anterior adverbial participle poplamiwszy
verbal noun poplamienie

Further reading

  • poplamić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poplamić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.