potabilis
Latin
Etymology
From pōtō (“drink”) + -bilis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [poːˈtaː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [poˈt̪aː.bi.lis]
Adjective
pōtābilis (neuter pōtābile); third-declension two-termination adjective
- drinkable, potable
- Synonyms: pōtulentus, bibilis
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | pōtābilis | pōtābile | pōtābilēs | pōtābilia | |
| genitive | pōtābilis | pōtābilium | |||
| dative | pōtābilī | pōtābilibus | |||
| accusative | pōtābilem | pōtābile | pōtābilēs pōtābilīs |
pōtābilia | |
| ablative | pōtābilī | pōtābilibus | |||
| vocative | pōtābilis | pōtābile | pōtābilēs | pōtābilia | |
Descendants
- English: potable
- French: potable
- Italian: potabile
- Portuguese: potável
- Romanian: potabil
- Spanish: potable
References
- “potabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "potabilis", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- potabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.