powiać

Polish

From po- +‎ wiać.

powiać pf (imperfective powiewać)

(intransitive) to start blowing, to gust
Synonyms: zawiać, wionąć
(intransitive) to move as if blown by the wind, to flutter
Synonym: załopotać
(intransitive) to wave, to shake [with instrumental]
Synonyms: pomachać, potrząsnąć
(often impersonal) to cause to appear as if blown by the wind [with instrumental]
Synonym: wionąć

powiać pf

Conjugation of *powiać* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		powiać
future tense	1^st	powieję			powiejemy
	2^nd	powiejesz			powiejecie
	3^rd	powieje			powieją
	impersonal	powieje się
past tense	1^st	powiałem, -(e)m powiał	powiałam, -(e)m powiała	powiałom, -(e)m powiało	powialiśmy, -(e)śmy powiali	powiałyśmy, -(e)śmy powiały
	2^nd	powiałeś, -(e)ś powiał	powiałaś, -(e)ś powiała	powiałoś, -(e)ś powiało	powialiście, -(e)ście powiali	powiałyście, -(e)ście powiały
	3^rd	powiał	powiała	powiało	powiali	powiały
	impersonal	powiano
conditional	1^st	powiałbym, bym powiał	powiałabym, bym powiała	powiałobym, bym powiało	powialibyśmy, byśmy powiali	powiałybyśmy, byśmy powiały
	2^nd	powiałbyś, byś powiał	powiałabyś, byś powiała	powiałobyś, byś powiało	powialibyście, byście powiali	powiałybyście, byście powiały
	3^rd	powiałby, by powiał	powiałaby, by powiała	powiałoby, by powiało	powialiby, by powiali	powiałyby, by powiały
	impersonal	powiano by
imperative	1^st	niech powieję			powiejmy
	2^nd	powiej			powiejcie
	3^rd	niech powieje			niech powieją
anterior adverbial participle		powiawszy
verbal noun		powianie