praescriptus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praescrībō.

Participle

praescrīptus (feminine praescrīpta, neuter praescrīptum); first/second-declension participle

  1. prefixed
  2. ordered, appointed, directed, commanded or prescribed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praescrīptus praescrīpta praescrīptum praescrīptī praescrīptae praescrīpta
genitive praescrīptī praescrīptae praescrīptī praescrīptōrum praescrīptārum praescrīptōrum
dative praescrīptō praescrīptae praescrīptō praescrīptīs
accusative praescrīptum praescrīptam praescrīptum praescrīptōs praescrīptās praescrīpta
ablative praescrīptō praescrīptā praescrīptō praescrīptīs
vocative praescrīpte praescrīpta praescrīptum praescrīptī praescrīptae praescrīpta

References