praesensus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praesentiō
Participle
praesēnsus (feminine praesēnsa, neuter praesēnsum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praesēnsus | praesēnsa | praesēnsum | praesēnsī | praesēnsae | praesēnsa | |
| genitive | praesēnsī | praesēnsae | praesēnsī | praesēnsōrum | praesēnsārum | praesēnsōrum | |
| dative | praesēnsō | praesēnsae | praesēnsō | praesēnsīs | |||
| accusative | praesēnsum | praesēnsam | praesēnsum | praesēnsōs | praesēnsās | praesēnsa | |
| ablative | praesēnsō | praesēnsā | praesēnsō | praesēnsīs | |||
| vocative | praesēnse | praesēnsa | praesēnsum | praesēnsī | praesēnsae | praesēnsa | |
References
- “praesensus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “praesensus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praesensus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016