praski

From Praga +‎ -ski.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /praskiː/
• IPA^(key): (15^th CE) /praski/

praski

1. (relational, attested in Greater Poland) Prague (of, from or pertaining to Prague in the Czech Republic)
   • 1959 [1425], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 1205, Poznań:

     Jacom ne wynowath panu Maczkowy Trzcelskemu szeschczynacze grzywen grosschy praschkich

     [Jakom nie winowat panu Maćkowi Trzcielskiemu sześcinacie grzywien groszy praskich]

• Polish: praski

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “praski”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• IPA^(key): /ˈpras.ki/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aski
• Syllabification: pras‧ki
• Homophone: Praski

Inherited from Old Polish praski. By surface analysis, Praga +‎ -ski.

praski (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) Prague; Praguian (of, from or pertaining to Prague in the Czech Republic)

From Praga +‎ -ski.

praski (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) Praga (historical area in Warsaw)

See the etymology of the corresponding lemma form.

praski f

1. inflection of praska:
   1. genitive singular
   2. nominative/accusative/vocative plural

• praski in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• praski in Polish dictionaries at PWN