pratis

See also: pratīs and pratiš

Latin

Noun

prātīs

  1. dative/ablative plural of prātum

Latvian

Participle

pratis (definite pratušais)

  1. having known how to, having been able to; indefinite past active participle of prast

Declension

Indefinite declension (nenoteiktā galotne) of pratis
masculine (vīriešu dzimte) feminine (sieviešu dzimte)
singular plural singular plural
nominative pratis pratuši pratusi pratušas
genitive pratuša pratušu pratušas pratušu
dative pratušam pratušiem pratušai pratušām
accusative pratušu pratušus pratušu pratušas
instrumental pratušu pratušiem pratušu pratušām
locative pratušā pratušos pratušā pratušās
vocative