prebiturus
Latin
Etymology
Future active participle of prēbeō.
Participle
prēbitūrus (feminine prēbitūra, neuter prēbitūrum); first/second-declension participle
- alternative form of praebiturus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | prēbitūrus | prēbitūra | prēbitūrum | prēbitūrī | prēbitūrae | prēbitūra | |
| genitive | prēbitūrī | prēbitūrae | prēbitūrī | prēbitūrōrum | prēbitūrārum | prēbitūrōrum | |
| dative | prēbitūrō | prēbitūrae | prēbitūrō | prēbitūrīs | |||
| accusative | prēbitūrum | prēbitūram | prēbitūrum | prēbitūrōs | prēbitūrās | prēbitūra | |
| ablative | prēbitūrō | prēbitūrā | prēbitūrō | prēbitūrīs | |||
| vocative | prēbitūre | prēbitūra | prēbitūrum | prēbitūrī | prēbitūrae | prēbitūra | |