prederen
Dutch
Etymology
Likely from English predate, reformed with the suffix -eren.
Verb
prederen
Conjugation
| Conjugation of prederen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | prederen | |||
| past singular | predeerde | |||
| past participle | gepredeerd | |||
| infinitive | prederen | |||
| gerund | prederen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | predeer | predeerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | predeert, predeer2 | predeerde | ||
| 2nd person sing. (u) | predeert | predeerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | predeert | predeerde | ||
| 3rd person singular | predeert | predeerde | ||
| plural | prederen | predeerden | ||
| subjunctive sing.1 | predere | predeerde | ||
| subjunctive plur.1 | prederen | predeerden | ||
| imperative sing. | predeer | |||
| imperative plur.1 | predeert | |||
| participles | prederend | gepredeerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||