predicunga
Old Dutch
Etymology
From predicon (“to preach”) + -unga.
Noun
predicunga f
Inflection
Declension of predicunga (feminine ō/ōn-stem noun)
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | predicunga | predicunga, predicungon |
| accusative | predicunga, predicungon | predicunga, predicungon |
| genitive | predicungon | predicungono |
| dative | predicungon | predicungon |
Descendants
- Middle Dutch: predikinge
- Dutch: prediking
References
- “predicunga”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012