principalis pars
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [priːŋ.kɪˈpaː.lɪs ˈpars]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [prin̠ʲ.t͡ʃiˈpaː.lis ˈpars]
Noun
prīncipālis pars f (genitive prīncipālis partis); third declension (Late Latin, grammar)
- either of the active and passive voices, regarded as the principal parts of the verb
- either of the noun and the verb, regarded as the principal partēs ōrātiōnis
- a. 527, Priscianus Caesariensis, Institutiones Grammaticae, in Augustus Krehlius, editor, Prisciani Caesariensis Grammatici Opera, Volumen primum, cont. De Arte Grammatica libros XVI., Lipsia: Libraria Weidmannia, published 1819, book XI, chapter i, § 5, page 518:
- Unde rationabiliter hoc nomen est ei a grammaticis inditum, per confirmationem duarum partium orationis principalium.
- (please add an English translation of this quotation)
- ibidem, book XI, chapter ii, § 7, page 519:
- Multo melius igitur quam principales et egregias partes nomen dicunt et verbum, alias autem his appendices.
- (please add an English translation of this quotation)
- ibidem, book XII, chapter vi, § 52, page 557:
- Principales igitur duae partes, nomen et verbum, et quae loco eorum funguntur, hoc est participium et pronomen, supradictos numeros habent in declinatione.
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
Third-declension adjective with a third-declension noun (i-stem, ablative singular in -e or occasionally -ī).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | prīncipālis pars | prīncipālēs partēs |
| genitive | prīncipālis partis | prīncipālium partium |
| dative | prīncipālī partī | prīncipālibus partibus |
| accusative | prīncipālem partem | prīncipālēs partēs prīncipālēs partīs prīncipālīs partēs prīncipālīs partīs |
| ablative | prīncipālī parte prīncipālī partī |
prīncipālibus partibus |
| vocative | prīncipālis pars | prīncipālēs partēs |
Descendants
- English: principal part (calque)