privilegiu
Romanian
Etymology
Borrowed from French privilège.
Noun
privilegiu n (plural privilegii)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | privilegiu | privilegiul | privilegii | privilegiile | |
| genitive-dative | privilegiu | privilegiului | privilegii | privilegiilor | |
| vocative | privilegiule | privilegiilor | |||