probent

Latin

Verb

probent

  1. third-person plural present active subjunctive of probō

Polish

Etymology

From próba +‎ -ent.

Pronunciation

Noun

probent m pers (female equivalent probanta)

  1. (Chełmno-Dobrzyń) trier (one who has tried or experienced something)
    Jestem probent takich rzeczy. ― I'm a trier of these things.

Further reading

  • Antoni Krasnowolski (1879) “probent”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 307
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.