procrastinatrix
English
Etymology
Learned borrowing from Latin prōcrāstinātrīx. By surface analysis, procrastinate + -trix.
Noun
procrastinatrix (plural procrastinatrices)
- (rare) A female who procrastinates.
Latin
Etymology
From prōcrāstinō, prōcrāstinātum (“to put off until tomorrow”, verb) + -trīx f (“-ess”, agentive suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [proː.kraːs.tɪˈnaː.triːks]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pro.kras.t̪iˈnaː.t̪riks]
Noun
prōcrāstinātrīx f (genitive prōcrāstinātrīcis); third declension
- (rare) A woman who procrastinates.
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | prōcrāstinātrīx | prōcrāstinātrīcēs |
| genitive | prōcrāstinātrīcis | prōcrāstinātrīcum |
| dative | prōcrāstinātrīcī | prōcrāstinātrīcibus |
| accusative | prōcrāstinātrīcem | prōcrāstinātrīcēs |
| ablative | prōcrāstinātrīce | prōcrāstinātrīcibus |
| vocative | prōcrāstinātrīx | prōcrāstinātrīcēs |