procubans
Latin
Etymology
Present participle of prōcubō
Participle
prōcubāns (genitive prōcubantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | prōcubāns | prōcubantēs | prōcubantia | ||
| genitive | prōcubantis | prōcubantium | |||
| dative | prōcubantī | prōcubantibus | |||
| accusative | prōcubantem | prōcubāns | prōcubantēs prōcubantīs |
prōcubantia | |
| ablative | prōcubante prōcubantī1 |
prōcubantibus | |||
| vocative | prōcubāns | prōcubantēs | prōcubantia | ||
1When used purely as an adjective.