procubatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of prōcubō
Participle
prōcubātus (feminine prōcubāta, neuter prōcubātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | prōcubātus | prōcubāta | prōcubātum | prōcubātī | prōcubātae | prōcubāta | |
| genitive | prōcubātī | prōcubātae | prōcubātī | prōcubātōrum | prōcubātārum | prōcubātōrum | |
| dative | prōcubātō | prōcubātae | prōcubātō | prōcubātīs | |||
| accusative | prōcubātum | prōcubātam | prōcubātum | prōcubātōs | prōcubātās | prōcubāta | |
| ablative | prōcubātō | prōcubātā | prōcubātō | prōcubātīs | |||
| vocative | prōcubāte | prōcubāta | prōcubātum | prōcubātī | prōcubātae | prōcubāta | |