prodigens

Latin

Etymology

Present participle of prōdigō

Participle

prōdigēns (genitive prōdigentis); third-declension one-termination participle

  1. squandering

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative prōdigēns prōdigentēs prōdigentia
genitive prōdigentis prōdigentium
dative prōdigentī prōdigentibus
accusative prōdigentem prōdigēns prōdigentēs
prōdigentīs
prōdigentia
ablative prōdigente
prōdigentī1
prōdigentibus
vocative prōdigēns prōdigentēs prōdigentia

1When used purely as an adjective.