proeminent

Romanian

Etymology

Borrowed from French proéminent.

Adjective

proeminent m or n (feminine singular proeminentă, masculine plural proeminenți, feminine and neuter plural proeminente)

  1. prominent

Declension

Declension of proeminent
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite proeminent proeminentă proeminenți proeminente
definite proeminentul proeminenta proeminenții proeminentele
genitive-
dative
indefinite proeminent proeminente proeminenți proeminente
definite proeminentului proeminentei proeminenților proeminentelor