progignendus
Latin
Etymology
Future passive participle of prōgignō.
Participle
prōgignendus (feminine prōgignenda, neuter prōgignendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | prōgignendus | prōgignenda | prōgignendum | prōgignendī | prōgignendae | prōgignenda | |
| genitive | prōgignendī | prōgignendae | prōgignendī | prōgignendōrum | prōgignendārum | prōgignendōrum | |
| dative | prōgignendō | prōgignendae | prōgignendō | prōgignendīs | |||
| accusative | prōgignendum | prōgignendam | prōgignendum | prōgignendōs | prōgignendās | prōgignenda | |
| ablative | prōgignendō | prōgignendā | prōgignendō | prōgignendīs | |||
| vocative | prōgignende | prōgignenda | prōgignendum | prōgignendī | prōgignendae | prōgignenda | |