promissurus
Latin
Etymology
Future active participle of prōmittō.
Participle
prōmissūrus (feminine prōmissūra, neuter prōmissūrum); first/second-declension participle
- about to promise
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | prōmissūrus | prōmissūra | prōmissūrum | prōmissūrī | prōmissūrae | prōmissūra | |
| genitive | prōmissūrī | prōmissūrae | prōmissūrī | prōmissūrōrum | prōmissūrārum | prōmissūrōrum | |
| dative | prōmissūrō | prōmissūrae | prōmissūrō | prōmissūrīs | |||
| accusative | prōmissūrum | prōmissūram | prōmissūrum | prōmissūrōs | prōmissūrās | prōmissūra | |
| ablative | prōmissūrō | prōmissūrā | prōmissūrō | prōmissūrīs | |||
| vocative | prōmissūre | prōmissūra | prōmissūrum | prōmissūrī | prōmissūrae | prōmissūra | |