Czech
Etymology
From pro- + pracovat.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈproprat͡sovat]
Verb
propracovat pf (imperfective propracovávat)
- to knead
Conjugation
Conjugation of propracovat
| infinitive
|
propracovat, propracovati
|
active adjective
|
propracovavší
|
| verbal noun
|
propracování
|
passive adjective
|
propracovaný
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
propracuji, propracuju (coll.) |
propracujeme |
— |
propracujme
|
| 2nd person
|
propracuješ |
propracujete |
propracuj |
propracujte
|
| 3rd person
|
propracuje |
propracují, propracujou (coll.) |
— |
—
|
The verb propracovat does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
propracoval |
propracovali |
propracován |
propracováni
|
| masculine inanimate
|
propracovaly |
propracovány
|
| feminine
|
propracovala |
propracována
|
| neuter
|
propracovalo |
propracovala |
propracováno |
propracována
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
propracovav
|
| feminine + neuter singular
|
— |
propracovavši
|
| plural
|
— |
propracovavše
|
|
Derived terms
Further reading