propugnandus

Latin

Etymology

Future passive participle of prōpugnō.

Participle

prōpugnandus (feminine prōpugnanda, neuter prōpugnandum); first/second-declension participle

  1. which is to be contended

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative prōpugnandus prōpugnanda prōpugnandum prōpugnandī prōpugnandae prōpugnanda
genitive prōpugnandī prōpugnandae prōpugnandī prōpugnandōrum prōpugnandārum prōpugnandōrum
dative prōpugnandō prōpugnandae prōpugnandō prōpugnandīs
accusative prōpugnandum prōpugnandam prōpugnandum prōpugnandōs prōpugnandās prōpugnanda
ablative prōpugnandō prōpugnandā prōpugnandō prōpugnandīs
vocative prōpugnande prōpugnanda prōpugnandum prōpugnandī prōpugnandae prōpugnanda