proscissus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of prōscindō

Participle

prōscissus (feminine prōscissa, neuter prōscissum); first/second-declension participle

  1. Ploughed.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative prōscissus prōscissa prōscissum prōscissī prōscissae prōscissa
genitive prōscissī prōscissae prōscissī prōscissōrum prōscissārum prōscissōrum
dative prōscissō prōscissae prōscissō prōscissīs
accusative prōscissum prōscissam prōscissum prōscissōs prōscissās prōscissa
ablative prōscissō prōscissā prōscissō prōscissīs
vocative prōscisse prōscissa prōscissum prōscissī prōscissae prōscissa

References