proscissus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of prōscindō
Participle
prōscissus (feminine prōscissa, neuter prōscissum); first/second-declension participle
- Ploughed.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | prōscissus | prōscissa | prōscissum | prōscissī | prōscissae | prōscissa | |
| genitive | prōscissī | prōscissae | prōscissī | prōscissōrum | prōscissārum | prōscissōrum | |
| dative | prōscissō | prōscissae | prōscissō | prōscissīs | |||
| accusative | prōscissum | prōscissam | prōscissum | prōscissōs | prōscissās | prōscissa | |
| ablative | prōscissō | prōscissā | prōscissō | prōscissīs | |||
| vocative | prōscisse | prōscissa | prōscissum | prōscissī | prōscissae | prōscissa | |
References
- “proscissus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press