prospiciere

Latin

Verb

prōspiciēre

  1. second-person singular future passive indicative of prōspiciō

Romanian

Etymology

From prospicia.

Noun

prospiciere f (plural prospicieri)

  1. provision
    Synonym: prevedere

Declension

Declension of prospiciere
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative prospiciere prospicierea prospicieri prospicierile
genitive-dative prospicieri prospicierii prospicieri prospicierilor
vocative prospiciere, prospiciereo prospicierilor

References

  • prospiciere in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN