protuberantia
Latin
Etymology
From prōtūberāns + -ia.
Noun
prōtubērantia f (genitive prōtubērantiae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | prōtubērantia | prōtubērantiae |
| genitive | prōtubērantiae | prōtubērantiārum |
| dative | prōtubērantiae | prōtubērantiīs |
| accusative | prōtubērantiam | prōtubērantiās |
| ablative | prōtubērantiā | prōtubērantiīs |
| vocative | prōtubērantia | prōtubērantiae |