provecturus
Latin
Etymology
Future active participle of prōvehō.
Participle
prōvectūrus (feminine prōvectūra, neuter prōvectūrum); first/second-declension participle
- about to proceed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | prōvectūrus | prōvectūra | prōvectūrum | prōvectūrī | prōvectūrae | prōvectūra | |
| genitive | prōvectūrī | prōvectūrae | prōvectūrī | prōvectūrōrum | prōvectūrārum | prōvectūrōrum | |
| dative | prōvectūrō | prōvectūrae | prōvectūrō | prōvectūrīs | |||
| accusative | prōvectūrum | prōvectūram | prōvectūrum | prōvectūrōs | prōvectūrās | prōvectūra | |
| ablative | prōvectūrō | prōvectūrā | prōvectūrō | prōvectūrīs | |||
| vocative | prōvectūre | prōvectūra | prōvectūrum | prōvectūrī | prōvectūrae | prōvectūra | |