proximatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of proximō
Participle
proximātus (feminine proximāta, neuter proximātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | proximātus | proximāta | proximātum | proximātī | proximātae | proximāta | |
| genitive | proximātī | proximātae | proximātī | proximātōrum | proximātārum | proximātōrum | |
| dative | proximātō | proximātae | proximātō | proximātīs | |||
| accusative | proximātum | proximātam | proximātum | proximātōs | proximātās | proximāta | |
| ablative | proximātō | proximātā | proximātō | proximātīs | |||
| vocative | proximāte | proximāta | proximātum | proximātī | proximātae | proximāta | |
References
- “proximatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press