przybiec

Polish

Etymology

From przy- +‎ biec.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpʂɘ.bjɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘbjɛt͡s
  • Syllabification: przy‧biec

Verb

przybiec pf (imperfective przybiegać)

  1. (intransitive) to run up to, to approach by running

Conjugation

Conjugation of przybiec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przybiec
future tense 1st przybiegnę przybiegniemy
2nd przybiegniesz przybiegniecie
3rd przybiegnie przybiegną
impersonal przybiegnie się
past tense 1st przybiegłem,
-(e)m przybiegł 		przybiegłam,
-(e)m przybiegła 		przybiegłom,
-(e)m przybiegło 		przybiegliśmy,
-(e)śmy przybiegli 		przybiegłyśmy,
-(e)śmy przybiegły
2nd przybiegłeś,
-(e)ś przybiegł 		przybiegłaś,
-(e)ś przybiegła 		przybiegłoś,
-(e)ś przybiegło 		przybiegliście,
-(e)ście przybiegli 		przybiegłyście,
-(e)ście przybiegły
3rd przybiegł przybiegła przybiegło przybiegli przybiegły
impersonal przybiegnięto
conditional 1st przybiegłbym,
bym przybiegł 		przybiegłabym,
bym przybiegła 		przybiegłobym,
bym przybiegło 		przybieglibyśmy,
byśmy przybiegli 		przybiegłybyśmy,
byśmy przybiegły
2nd przybiegłbyś,
byś przybiegł 		przybiegłabyś,
byś przybiegła 		przybiegłobyś,
byś przybiegło 		przybieglibyście,
byście przybiegli 		przybiegłybyście,
byście przybiegły
3rd przybiegłby,
by przybiegł 		przybiegłaby,
by przybiegła 		przybiegłoby,
by przybiegło 		przybiegliby,
by przybiegli 		przybiegłyby,
by przybiegły
impersonal przybiegnięto by
imperative 1st niech przybiegnę przybiegnijmy
2nd przybiegnij przybiegnijcie
3rd niech przybiegnie niech przybiegną
anterior adverbial participle przybiegłszy
verbal noun przybiegnięcie

Further reading

  • przybiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przybiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.