przyprawa

See also: przyprawą

Polish

Etymology

Deverbal from przyprawić.

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɘˈpra.va/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ava
  • Syllabification: przy‧pra‧wa

Noun

przyprawa f

  1. spice, condiment

Declension

Declension of przyprawa
singular plural
nominative przyprawa przyprawy
genitive przyprawy przypraw
dative przyprawie przyprawom
accusative przyprawę przyprawy
instrumental przyprawą przyprawami
locative przyprawie przyprawach
vocative przyprawo przyprawy

Further reading

  • przyprawa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przyprawa in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.