See also: psotník
Polish
Etymology
From psota + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpsɔt.ɲik/
- Rhymes: -ɔtɲik
- Syllabification: psot‧nik
Noun
psotnik m pers (female equivalent psotnica)
- prankster, mischief-maker
- (obsolete) someone who spoils or wrecks everything
- Synonyms: see Thesaurus:urwis
Declension
Declension of psotnik
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
psotnik
|
psotnicy / psotniki
|
| genitive
|
psotnika
|
psotników
|
| dative
|
psotnikowi
|
psotnikom
|
| accusative
|
psotnika
|
psotników
|
| instrumental
|
psotnikiem
|
psotnikami
|
| locative
|
psotniku
|
psotnikach
|
| vocative
|
psotniku
|
psotnicy / psotniki
|
Further reading
- psotnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- psotnik in Polish dictionaries at PWN