pugnandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of pugnō
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pʊŋˈnan.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [puɲˈɲan̪.d̪us]
Participle
pugnandus (feminine pugnanda, neuter pugnandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pugnandus | pugnanda | pugnandum | pugnandī | pugnandae | pugnanda | |
| genitive | pugnandī | pugnandae | pugnandī | pugnandōrum | pugnandārum | pugnandōrum | |
| dative | pugnandō | pugnandae | pugnandō | pugnandīs | |||
| accusative | pugnandum | pugnandam | pugnandum | pugnandōs | pugnandās | pugnanda | |
| ablative | pugnandō | pugnandā | pugnandō | pugnandīs | |||
| vocative | pugnande | pugnanda | pugnandum | pugnandī | pugnandae | pugnanda | |
References
- pugnandus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to offer battle to the enemy: potestatem, copiam pugnandi hostibus facere
- to offer battle to the enemy: potestatem, copiam pugnandi hostibus facere