puncturus
Latin
Etymology
Future active participle of pungō.
Participle
pūnctūrus (feminine pūnctūra, neuter pūnctūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pūnctūrus | pūnctūra | pūnctūrum | pūnctūrī | pūnctūrae | pūnctūra | |
| genitive | pūnctūrī | pūnctūrae | pūnctūrī | pūnctūrōrum | pūnctūrārum | pūnctūrōrum | |
| dative | pūnctūrō | pūnctūrae | pūnctūrō | pūnctūrīs | |||
| accusative | pūnctūrum | pūnctūram | pūnctūrum | pūnctūrōs | pūnctūrās | pūnctūra | |
| ablative | pūnctūrō | pūnctūrā | pūnctūrō | pūnctūrīs | |||
| vocative | pūnctūre | pūnctūra | pūnctūrum | pūnctūrī | pūnctūrae | pūnctūra | |