punscha
Swedish
Etymology
Verb
punscha (present punschar, preterite punschade, supine punschat, imperative punscha)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | punscha | punschas | ||
| supine | punschat | punschats | ||
| imperative | punscha | — | ||
| imper. plural1 | punschen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | punschar | punschade | punschas | punschades |
| ind. plural1 | punscha | punschade | punschas | punschades |
| subjunctive2 | punsche | punschade | punsches | punschades |
| present participle | punschande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.