putidior
Latin
Etymology
pūtidus (adjective) + -ior (suffix forming adjectives’ comparative degrees)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [puːˈtɪ.di.ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [puˈt̪iː.d̪i.or]
Adjective
pūtidior (comparative, neuter pūtidius); third declension
- comparative degree of pūtidus
Declension
Third-declension comparative adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | pūtidior | pūtidius | pūtidiōrēs | pūtidiōra | |
| genitive | pūtidiōris | pūtidiōrum | |||
| dative | pūtidiōrī | pūtidiōribus | |||
| accusative | pūtidiōrem | pūtidius | pūtidiōrēs pūtidiōrīs |
pūtidiōra | |
| ablative | pūtidiōre pūtidiōrī |
pūtidiōribus | |||
| vocative | pūtidior | pūtidius | pūtidiōrēs | pūtidiōra | |