putrefactio
Latin
Etymology
putrefaciō + -tiō
Noun
putrefactiō f (genitive putrefactiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | putrefactiō | putrefactiōnēs |
| genitive | putrefactiōnis | putrefactiōnum |
| dative | putrefactiōnī | putrefactiōnibus |
| accusative | putrefactiōnem | putrefactiōnēs |
| ablative | putrefactiōne | putrefactiōnibus |
| vocative | putrefactiō | putrefactiōnēs |
Descendants
- Catalan: putrefacció
- → French: putréfaction
- Galician: putrefacción
- Italian: putrefazione
- Portuguese: putrefação
- Spanish: putrefacción
References
- “putrefactio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- putrefactio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.