putridus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈpʊ.trɪ.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈpuː.t̪ri.d̪us]
Adjective
putridus (feminine putrida, neuter putridum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | putridus | putrida | putridum | putridī | putridae | putrida | |
| genitive | putridī | putridae | putridī | putridōrum | putridārum | putridōrum | |
| dative | putridō | putridae | putridō | putridīs | |||
| accusative | putridum | putridam | putridum | putridōs | putridās | putrida | |
| ablative | putridō | putridā | putridō | putridīs | |||
| vocative | putride | putrida | putridum | putridī | putridae | putrida | |
Synonyms
Descendants
References
- Walther von Wartburg (1928–2002) “pŭtrĭdus”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch, volume 9: Placabilis–Pyxis, page 643
Further reading
- “putridus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “putridus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- putridus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.